Και πάλι πίσω στη Ξάνθη, μετά από τις διακοπές του Πάσχα.
Μαζευτήκαμε όπως κάθε χρόνο οι συγγενείς για να αλλάξουμε τις ευχές μας, να συζητήσουμε περι ανέμων και υδάτων, να δούμε το "Α" ξαδερφάκι που έγινε άντρας από τότε που έχουμε να το δούμε, και πάει λέγοντας.
Όντας Κυπραίοι με το όνομα, φάγαμε και είπιαμε για ακόμη μια φορά λες και ήταν το τελευταίο μας τραπέζι. Παρά τις οικονομικές κρίσεις και όλα τα παρεμφερή, τα πασχαλινά τραπέζια κάθε άλλο παρά φτωχικά ήταν. Σούβλες, συκωτάκια, πατάτες στο φούρνο, 2-3 είδη σαλάτας, μακαρόνια του φούρνου (παστίτσιο), κανελλόνια, κουπέπια (ντολμαδάκια), ρυζάκια και απ'όλα τα ποτά μ'αρέσει το μπυρόνι!!!
Είδαμε κάποια έθιμα να διατηρούνται, κάποια άλλα να αλλοιόνονται, και κάποια να χάννονται τελείως. Ευτυχώς ακόμη βλέπουμε χωριάτικα ψωμιά και φλαούνες, βάψιμο και τσούγκρισμα αυγών. Ζεστενόμαστε στο γύρο της λαμπρατζιάς και ακούμε και καμιά κροτίδα να σκάει. Τρώμε την παραδοσιακή σούπα αυγολέμονη μετά τον "καλόν λλό". Η νεολαία προσθέσαμε και ένα τραπέζι με σούβλες για το άφτερ πάρτυ της λαμπρατζιάς, μέχρι να μας βρεί το πρωί.
Ένα από τα γεγονότα όμως που αντίκρισα και με λύπησε είναι η συμμετοχή της νεολαίας στα πασχαλινά παιχνίδια. Πάνε οι εποχές που όλοι μαζευόντουσαν για να παίξουν ζίζιρο, μυλωνά και μυλώνισσα, κάμηλον, τρεις ελλιές και πάει λέγοντας. Αυτά αντικαταστάθηκαν εξ'ολοκλήρου με τον ηλεκτρονικό υπολογιστή, και το να πάμε στην πλατεία του χωριού για τα παιχνίδια, έγινε να πάμε στα παιχνίδια να δούμε καμιά γκόμενα!
Για καλή μας τύχη, τουλάχιστο στο χωριό μου, μέσα στις κορεσμένες από τα video games ψυχές των εφήβων, έχει απομείνει έστο και λίγο φιλότιμο, λίγη ενέργεια και όταν τους υποδείξεις πως παίζεται ένα παιχνίδι, αν και συναντάς μέσα μέσα κάτι αρνητικές φάτσες του στυλ "τι μας λες ρε μεγάλε", εν τέλη παίζουν και ευχαριστιούνται το παιχνίδι. Έτσι είχαμε την ευκαιρία να αναβιώσουμε Φούρνο, Σχοινί, Τι κάνει ο κύριος στη κυρία, Μαντίλι, Καρφί, Μιτσοκαμμιτό, Τράβηγμα σχοινιού, σακουλοδρομίες και αυγοδρομίες.Εν κατακλειδι, που βαδίζουμε? Ποιο θα είναι το μέλλον τη Κυπριακής Υπαίθρου, που βλέπουμε μέρα με τη μέρα να αργοπεθαίνει? Ελπίζω του χρόνου, τα πράγματα να είναι για όλους καλύτερα....
